پست 42
لحظات دور از تو بودن
کاش نمیگذشت آن لحظه که در آغوشت بودم ، کاش نمیگذشت لحظه ای که خیره به چشمانت بودم
دلم میخواهد همیشه در کنارم باشی ، سرت بر روی شانه هایم باشد و همزبان دل گرفته ام باشی
دلم گرفت وقتی که رفتی ، چگونه سر کنم لحظات دور از تو بودن را …
رسم زندگی همین است ، باید تا لحظه به تو رسیدن به انتظارت بنشینم در حسرت همیشه در کنار تو بودن بمانم تا اگر زنده ماندم تو را تا ابد در میان خودم بفشارم…
حالا که در کنارم نشسته ای ، بگذار نگاهت کنم عشق من ، دستانت را به من بده بگذار حست کنم!
حس کنم عشقم در کنارم نشسته ، به رویاها روم و فکر کنم که دیگر دوره ی انتظار و بی قراری ها گذشته و ببینم که مال هم شده ایم ، از همه چیز گذشته ایم به هم رسیده ایم
راه نفسگیریست تا عشقمان سر انجامی داشته باشد ، گرچه از آغاز با عشق آغاز کردیم و با عشق خواهیم مرد ، اما نمیخواهیم درحسرت عشق بمانیم،کاش میشد برای همیشه در آغوش هم بخوابیم!
بخوابیم و دیگر هیچگاه بیدار نشویم ، در آن خواب بسوزیم در آغوش هم ، در آن خواب احساس کنیم گرفته ایم دستهای هم…
گفتم عشق من چرا اشک میریزی ؟
گفت به این خاطر که نمیتوانم دوری ات را تحمل کنم !
گفتم آرام باش عزیزم ، من بدون تو مال این زندگی نیستم!
اشکهایش را پاک کردم ، کمی آرام شد ، به نگاه عاشقانه ام امیدوارم شد ….
کاش نمیگذشت آن لحظه که در کنارت بودم ، هنوز یادم نرفته لحظه ای که محو تماشای آن چشمهای زیبایت بودم…
نویسنده:مهدی لقمانی
نظرات شما عزیزان:
من زنده هستم! برای زندگی کردن با تو!
تمام ایستگاه میرود/
و من چقدر ساده ام/که سالهای سال/
در انتظارتو/
کنار این قطار رفته ایستاده ام/
و هم چنان/
به نرده های ایستگاه رفته / تکیه داده ام!!!!
تبادل
لینک هوشمند
